آرامگاه باباطاهر، واقعا یک جای خاص و زیباست. توی این مکان، یکی از شاعران بزرگ ایران، که شناخته شده به خاطر گنبد فیروزه‌رنگش، دفن شده است. این ساختمان زیبا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده و هر گردشگری را با جلبندگی خاص خود به خودش جذب می‌کند.
یکی از ویژگی‌های جذاب این مکان، معماری دلنوازش است. وقتی وارد داخل آرامگاه می‌شوید، می‌توانید شاهد شعرهای زیبا و پرمعنای استاد باشید که دیوارهای داخلی این بنا را تزئین کرده‌اند. در اطراف آرامگاه، یک محوطه سبز و پراز درختان و گلها وجود دارد که افکار و احساسات عرفانی‌تان را دوچندان می‌کند.
آرامگاه باباطاهر تنها مکانی برای قرار گرفتن جاودانه باباطاهر نیست، بلکه دیگر شخصیت‌های بزرگ ادبی و علمی نیز در کنار او در اینجا خوابیده‌اند. محمد ابن عبدالعزیز از ادبای سده سوم هجری، ابولفتح اسعد از فقهای سده ۶، میرزا علی نقی کوثر از دانشمندان سده ۱۳ و مفتون همدانی از شاعران سده ۱۴ نیز در این مکان مدفون هستند. از اینجا میشه حس کرد که تاریخ و ادب ایران در اینجا در آغوش یکدیگر آمیخته‌اند و اینجا یک مکان مقدس و خاص برای همه علاقه‌مندان به ادب و فرهنگ ایران است.
آرامگاه باباطاهر کجاست؟
آرامگاه باباطاهر عریان تو میدون باباطاهر همدونه. اون تو یه تپه تو شمال غربی همدون واقع شده.
آرامگاه باباطاهر اونجا تو یه میدون مهم توی شهره، به راحتی میشه رفت. از بلوار فلسطین یا بلوار نیروی انتظامی یا حتی بلوار ستار ابراهیمی می‌تونین برید به میدان باباطاهر. اگه تاکسی دلتون می‌خواد، باهاش می‌تونین از هر کجا که باشین به میدان باباطاهر برید. اگهم از اتوبوس استفاده می‌کنین، سوار اتوبوس‌های خط شهرک الوند بشین و توی ایستگاه میدان باباطاهر پیاده بشین.
لوکیشن آرامگاه باباطاهر
باباطاهر عریان چه کسی بود؟
باباطاهر، شاعر بزرگ و عارف معروفیه که از ولایات زیبای همدان نشات گرفت. تاریخ دقیق تولدشون مشخص نیست، ولی برخی از پژوهشگران با توجه به حروف ابجدی که در یکی از دوبیتی‌هاش استفاده کرده، سال تولدشون رو در ۳۲۶ هجری قمری تخمین می‌زنن.
باباطاهر به عنوان “بابا” شناخته می‌شد، که این لقب به افراد مذهبی و پیروان راه انسانیت و معنویت داده می‌شد. “عریان” هم به ترکیب از افرادی اطلاق می‌شد که از بندهای مادی دنیا جدا شده و به تلاش برای رشد روحی و معنوی می‌پرداختن.
بیشتر بخوانید: آبشار اسکندر
شعرهای پر از احساس و شور باباطاهر به زبان لری خوانده می‌شد و او به عنوان یک متجلی عارفانه و دلسوز مشهور بود. دوبیتی‌های او که به “فهلویات” معروف بودند، به عشق به خداوند، عشق به طبیعت، و عشق به انسانیت اشاره داشتند.
او در شهر تاریخی همدان زندگی می‌کرد و علیرغم شهرت کمی که داشت، با پاکی درونی، خودشناسی، و بریدن از چهارچوبهای مادی، به کراماتی دست یافت. نام او به سراسر دنیا رفت و شعرهایش از جنبه‌های مختلف عشق به الهی، طبیعت، و انسانیت را به تصویر می‌کشید.
تاريخچه آرامگاه باباطاهر
ببین، آرامگاه باباطاهر، نه از اولش به این شکل بوده این آرامگاه نه یه بار یا دو بار، بلکه چندین بار تخریب و بازسازی شده. تو قرن ششم هجری، یه برج هشت ضلعی آجری روی این بنا ساخته بودن که از بین رفته بعدا. وقتی دوران پهلوی اول بیاد، شهرداری همدان تصمیم به ساخت یه آرامگاه جدید برای باباطاهر معروف کردن، ولی آخرش نصفه کار موند.
واسه ساخت آرامگاه جدید، تو اون دوره یه لوح کاشی فیروزه‌ای که تا قرن هفتم هجری برمی‌گشته پیدا شد. روش آیات قرآن به خط کوفی برجسته بود. این لوح الان تو موزه‌ی ایران باستان نگهداری میشه. تو سال ۱۳۲۹، این بنا نیمه‌کاره مورمت شد و تو سال ۱۳۴۵ مهندس هوشنگ سیحون و مهندس فروغی طرح بنای جدیدشون رو ارائه دادن. تو سال ۱۳۴۶ ساخت آرامگاه شروع شد و سه سال بعد تموم شد.
معماری آرامگاه باباطاهر
آرامگاه باباطاهر عریان، یکی از جاذبه های گردشگری همدانه هه. این ساختمون ترکیبی خلاقانه از معماری قرن هفتم و هشتم رو به ما نشون می‌ده. فکر کنید یک میدان مستطیلی که حدود ۸,۹۶۵ متر مربع فضای سبز داره، اونم با باغی خوش‌رنگ.
شاهکار این آرامگاه برج زیباییه که روی یک قاعده هشت‌ضلعی قرار گرفته. ارتفاعش از تپه ۲۰٫۳۵ متره و از سطح خیابان حدوداً ۲۵٫۳۰ متر. بنای اصلی آرامگاه ابعاد ۱۰×۱۰ متر داره و با منشورهایی زیبا تزئین شده. ساختار بنا با کلاف‌های بتنی تقویت شده و پی‌سازی از سنگ و آهکه. استخوان‌بندی هم با آجر انجام شده.
یکی از چیزهای جذاب این مکان، سقف مزین به کاشی‌کاری معرقه. اون اصلاً چشم نمیاد. ولی اون چیزی که واقعاً همه رو می‌کشونه، گنبد فیروزه‌ای و منشوری‌شکل آرامگاهه. دیواره‌ها مثلث‌های متساوی الساقین دارن که چشم رو به سمت آسمان می‌برن و مفهوم عروج رو عالی به تصویر می‌کشن. زوایا تند هم بلندی رو به نگاشته‌ها می‌ده و در عین حال ساختمون رو کوچیک‌تر نشون می‌دهن. پلکانی هم داریم که به آرامگاه می‌رسه. این پلکان چندضلعیه و دیوارها و سقفش با کاشی‌کاری زیبا تزئین شدن. حضور گردشگران توی مقبره باباطاهر اینجا رو جذاب‌تر می‌کنه.
آرامگاه هشت ستون گرانیتی داره و سنگ مزار، کف و پله‌هاش از گرانیت ساخته شده. نمای بیرونیش از سنگ سفید خوشگله و منافذ نوری جلب‌توجهی داره. توی داخل آرامگاه، ۲۴ دوبیتی از باباطاهر روی ۲۴ تا قطعه سنگ مرمر می‌بینیم. دو تابلو برنجی هم داریم که یکیشون نام اعضای انجمن آثار ملی توی زمان تاسیس آرامگاه رو نشون می‌ده و دیگری نام شخصی که کنار باباطاهر دفن شده.
بیشتر بخوانید: نقشه مترو تهران
نمونه دوبیتی های باباطاهر عریان
1. ببندم شال و میپوشم قدک را – بنازم گردش چرخ و فلک را
2. تن محنت کشی دیرم خدایا – دل با غم خوشی دیرم خدایا
3. اگر یار مرا دیدی به خلوت – بگو ای بی‌وفا ای بیمروت
4. ته که ناخوانده‌ای علم سماوات – ته که نابرده‌ای ره در خرابات
5. دلی دیرم خریدار محبت – کز او گرم است بازار محبت
بهترین زمان برای بازدید از آرامگاه باباطاهر
همدان واقعاً یه شهر خوش آب و هواست، خصوصاً تو منطقه‌ای که در کوهستانه. دلیلشم اینه که هواش خنک‌تر از شهرهای دیگه تو ایرانه. به همین دلیله که اکثر جاذبه‌های دیدنی همدان تو منطقه باز قرار دارن و بهترین زمان برای سفر به این شهر، تابستونه.
جاهای دیدنی اطراف آرامگاه باباطاهر
یه جاهای خوبی تو همدان هستن که نزدیک آرامگاه باباطاهرن. مثلاً گنبد علویان توی 800 متری آرامگاهه. امامزاده عبدالله هم توی یه کیلومتری آرامگاه قرار داره. موزه هگمتانه هم حدود 3.1 کیلومتری آرامگاهه. آرامگاه بوعلی سینا هم توی فاصله‌ای حدود 6.2 کیلومتری آرامگاه باباطاهره.
امیدواریم این مقاله از مجله گردشگری برای شما جذاب بوده باشد.
