روستای هرانده فیروزکوه | آب و هوا + جاهای دیدنی

شهر تهران، کلی روستای جذاب اطراف خودش داره که هرکدوم با هوای تمیز و طبیعت خاص منتظرن تا یه روز خوب براتون بسازن. یکی از این روستاها، هرانده ست که جزو دیدنی‌های فیروزکوه به حساب میاد و توی رشته های کوه های البرز قرار گرفته. این روستا آب‌وهوای خنک و کوهستانی داره. رودخونه‌های نمرود و قزقان‌چای از وسط روستا می‌گذرن و صدای آب و نسیم خنک، حس و حالتون رو عوض می‌کنه.

روستای هرانده کجاست؟

هرانده تو ۱۳۱ کیلومتری شرق تهرانه و از فیروزکوه فقط ۱۹ کیلومتر فاصله داره. اگه بخواین راهی این روستا بشید، باید جاده دماوند رو بگیرید و قبل از اینکه به فیروزکوه برسید، یه جاده فرعی شما رو به سمت هرانده می‌بره. این مسیر از تهران حدود دو ساعت طول می‌کشه.

لوکیشن روستای هرانده روی نقشه

مسیر دسترسی به روستای هرانده دماوند

اگه از تهران می‌خوای بری هرانده، اول باید وارد جاده دماوند بشی و مسیر فیروزکوه رو ادامه بدی. بعدش از اتوبان بابایی شرق برو تا به آزادراه تهران-پردیس برسی. بین رودهن و بومهن، وارد جاده فیروزکوه شو. حدود ۱۲ کیلومتر مونده به فیروزکوه، سمت راست تابلوی روستای هرانده رو می‌بینی؛ از اونجا تا روستا فقط یک کیلومتر راهه. کل مسیر از تهران تا هرانده حدود دو ساعت طول می‌کشه.

اگه وسیله شخصی نداری، می‌تونی از ترمینال شرق تهران سوار مینی‌بوس‌های فیروزکوه بشی و سر جاده فرعی هرانده پیاده شی. از اونجا تا روستا حدود یک کیلومتر پیاده‌روی داری.

یکی از جذابیت‌های این منطقه، پیاده‌روی از هرانده به خمده‌ست. این مسیر حدود پنج کیلومتره و دو تا سه ساعت پیاده‌روی داره. مسیر پاکوب و مشخصه و از کنار رودخانه نمرود می‌گذره. در طول راه، از درختان چنار، زرشک سیاه کوهی و زالزالک هم عبور می‌کنی.

تاریخچه روستای هرانده

این روستا که تو شهرستان فیروزکوه قرار گرفته، تاریخش به چندین قرن پیش برمی‌گرده. می‌دونی؟ آثار تاریخی و باستانی‌ای که تو این منطقه پیدا شده، نشون می‌ده از قرن پنجم و ششم هجری اینجا آدم‌ها زندگی می‌کردن.

هرانده هنوزم حال و هوای قدیمی خودش رو حفظ کرده. وقتی تو کوچه‌های باریکش قدم می‌زنی، خونه‌هایی می‌بینی که از لاشه‌سنگ، گل، کاه‌گل و چوب ساخته شدن. این خونه‌ها یه حس نوستالژی خاصی دارن که انگار دارن قصه‌هایی از گذشته رو برات تعریف می‌کنن. یه در چوبی هم تو روستا هست که می‌گن بیشتر از ۳۰۰ سال قدمت داره؛ دو تا حلقه داره که صدای یکی زیره و صدای اون یکی بم، و واسه این بوده که بفهمن مهمون زن اومده یا مرد!

مردم هرانده خیلی خون‌گرم و مهمون‌نوازن. از اون گذشته، اینجا یه سری آیین‌های خاص مثل تعزیه هم اجرا می‌شه که بیش از صد سال قدمت دارن.

مردم این روستا به زبان گیلکی صحبت می‌کنن و اکثرشون به باغداری، کشاورزی و دامداری مشغولن. باغ‌های سیب، آلو، گردو و گلابی تو این منطقه فراوونه و محصولاتشون به‌عنوان سوغات به مسافرا فروخته می‌شه. صنایع‌دستی مثل فرش، گلیم و جاجیم هم هنر دست مردمان هنرمند این روستاست که با عشق تولید می‌شه.

آب و هوای روستای هرانده

روستای هرانده، ارتفاعش از سطح دریا ۱,۷۸۵ متره. چون تو دامنه کوه قرار گرفته، طبیعتاً آب‌ و هوای ییلاقی و خنکی داره. حالا این یعنی چی؟ یعنی تو فصل‌ های بهار و تابستون، هوا فوق‌ العاده مطبوع و دلپذیره، ولی زمستونا رو باید با لباس گرم و چای داغ تصور کنی، چون هوا حسابی سرد می‌شه!

رودخانه هرانده

یکی از جذاب‌ترین چیزای هرانده، رودخونه خروشان نمروده که از وسط روستا رد می‌شه. این رودخونه نه‌تنها به فضای روستا یه حس زندگی و سرزندگی می‌ده، بلکه برای پیک‌ نیک‌ اطراف تهران عالیه.

بهترین زمان سفر به روستای هرانده فیروز کوه

خیلی‌ها معتقدن که بهترین فصل برای سفر به هرانده، پاییزه. این فصل که میاد، طبیعت روستا یه حال و هوای دیگه پیدا می‌کنه. درخت‌ها با رنگ‌های زرد و قرمز، یه منظره‌ی بی‌نظیر می‌سازن که آدم رو مجذوب خودش می‌کنه. هوای خنک و دلپذیر هم که خودش یه تجربه‌ی دیگه‌ ست. البته روستای هرانده در هر فصلی جذابیت‌های خودشو داره. مثلاً بهار هم می‌تونه زمان عالی برای سفر باشه. وقتی بهار میاد، روستا پر میشه از گل‌ها و شکوفه‌های رنگی که طبیعت رو شبیه یه تابلوی نقاشی می‌کنه. اگر توی این فصل می‌خواید برید، ماه‌های اردیبهشت و خرداد بهترین زمان هستن چون هوای بهاری و مطبوعش حسابی می‌چسبه. تابستون هم زمان خوبی برای سفر به هرانده‌ست.

ولی خب، زمستون که میاد، شاید کمی رفت و آمد به روستا سخت بشه چون برف و سرما روستا رو پوشونده. اما طبیعت زمستونی خودش یه جاذبه‌ی دیگه‌ ست. اگه به ورزش‌های زمستونی مثل اسکی علاقه داری، زمستون هرانده می‌تونه برات یه فرصت فوق‌ العاده باشه.

شرایط اقامت در روستای هرانده

تو این روستا، چندتا اتاق تو باغ‌ها پیدا میشه که اهالی روستا به گردشگران اجاره میدن. البته امکاناتشون خیلی نیست، اما می‌تونه یه تجربه متفاوت برات باشه. اگه می‌خوای به سبک کاملاً طبیعی‌تر و با ارتباط بیشتر با طبیعت بگذری، می‌تونی کمپ بزاری کنار رودخانه. فقط یادت باشه که فاصله رو از رودخانه رعایت کنی و اصول ایمنی رو جدی بگیری. مخصوصاً فصل‌های سرد سال رو برای کمپینگ، اصلاً پیشنهاد نمی‌کنم.

اگرم طرفدار پیاده‌ روی و گشت و گذار تو طبیعتی، یه استراحتگاه هم بین مسیر پیاده‌روی از هرانده به سمت غار بورنیک وجود داره. اسم این استراحتگاه هم «استراحتگاه غار بورنیک» هست و توسط یه نفر به اسم «اکبر هراندهی» اداره میشه. اینجا یه فرصت عالیه برای استراحت و دوباره انرژی گرفتن وسط راهت.

جاهای دیدنی روستای هرانده تهران

غار بورنیک

غار بورنیک که توی جنوب روستای هرانده و حدود ۶ کیلومتر از روستا فاصله داره، یکی از جاذبه‌های اصلی این منطقه ست. این غار نه‌ تنها طولانی‌ترین غار تهرانه بلکه چهارمین غار طولانی ایران هم هست! غار بورنیک علاوه بر ویژگی‌های زمین‌شناسی، ارزش‌های تاریخی و باستان‌شناسی خیلی مهمی هم داره که باعث شده در فهرست آثار ملی ایران قرار بگیره. اسمش هم از دو کلمه «بور» (یعنی ساحل یا جای امن) و «نیک» به معنای خوب تشکیل شده، که به‌خاطر موقعیت خاص غار، در گذشته محل پناه‌گرفتن انسان‌ها بوده.

برای رسیدن به دهانه غار باید از دشت زیبای بورنیک عبور کنید. این مسیر پر از درخت‌های زالزالک وحشی و زرشک بوده و حدود ۳۰ دقیقه پیاده‌ روی کنار رودخانه رو می‌طلبه، بعدش هم باید حدود ۹۰ دقیقه کوه‌پیمایی کنید تا به دهانه غار برسید. این مسیر به خصوص در فصل پاییز، سوژه‌های عالی برای عکاسی به شما می‌ده.

دهانه غار بورنیک خیلی بزرگه؛ ارتفاعش ۱۸ متر و عرضش ۶۰ متره! داخل غار هم ۱۴۸ پله برای دسترسی به قسمت‌های مختلفش ساخته شده و به‌طور کلی غار ۳۵۰۰ متر طول داره. غار بورنیک از سه تالار بزرگ تشکیل شده و انتهاش هم خفاش‌های مختلف زندگی می‌کنن. توی تالارها تخته‌سنگ‌های عظیم و ستون‌های آهکی به رنگ نخودی پیدا میشه که خیلی دیدنین.

اگر قصد رفتن به غار رو دارید، حتما با تجهیزات غارنوردی برید و بهتره که گروهی برید یا با تور طبیعت‌گردی. اگه حرفه‌ای نیستید، زمستون زمان مناسبی برای رفتن نیست، چون ممکنه خطرناک باشه.

امامزاده یحیی

امامزاده یحیی توی بخش جنوبی روستای هرانده و روی تپه‌ای به ارتفاع دو متر قرار داره. این امامزاده برای اهالی روستا خیلی مهمه و بنای اون به‌شکل یه برج سنگی مدور ساخته شده که از سنگ، گچ و ساروج ساخته شده. داخل این امامزاده هشت قبر وجود داره که همه متعلق به نزدیکان امامزاده هستن. یه کتیبه به خط کوفی هم وجود داره که مربوط به دوره ایلخانیه و به ثبت ملی رسیده.

تپه باستانی شیر دره

توی جنوب شرقی روستای هرانده یه تپه باستانی به اسم «شیر دره» وجود داره که خاکش سرخه. حفاری‌هایی که توی این تپه انجام شده باعث کشف سفال‌ها و ابزارهای قدیمی شده. در بخش شمال شرقی این تپه، یه برج دیدبانی هم وجود داره که قدمتش به دوره اسلامی و قرن چهارم و پنجم هجری قمری برمی‌گرده و برای محافظت از منطقه ساخته شده.

جاهای دیدنی اطراف این روستا هم داخل جدول زیر اومده: