روستای وردیج، بزرگترین روستای شمال غرب تهران به حساب میاد که توی منطقه ۲۲ قرار گرفته. این روستا به خاطر ارتفاع بالاش از سطح دریا، زمستون های سرد و هوای خنکی توی فصلهای گرم داره. مسیر رسیدن به وردیج پر از آبشارهای طبیعی و صخرههای مجسمه مانندیه که حس و حال خاصی به این منطقه میده. قدم زدن توی کوچههای روستا هم خودش لذتی داره که نمیتونید ازش دل بکنید.
روستای وردیج کجاست؟
روستای وردیج یکی از مناطق زیبا و کوهستانی اطراف تهران هست که توی منطقه ۲۲ قرار داره. این روستا توی ارتفاعات مشرف به دره غربی کنه هستش. اگر بخواید برید وردیج، باید به سمت غرب تهران حرکت کنید. فاصلهاش هم از مرکز شهر تهران حدود ۴۰ کیلومتره، ولی وقتی توی مسیر میرید، از جادههای خیلی خوشمنظرهای عبور میکنید که خیلی جذابه.
چگونه به وردیج برویم؟
برای رسیدن به وردیج، شما میتونید از یکی از بزرگراههای خرازی، همدانی یا اتوبان تهران-کرج برید. بهترین راه اینه که به اتوبان خرازی برید و از اونجا وارد جاده وردیج-واریش بشید. اگر هم از سمت اتوبان همت بیاید، میتونید خیلی راحت به بزرگراه خرازی برسید و بعد از حدود هشت کیلومتر به جاده وردیج-واریش میرسید. از طرفی، اگه از بزرگراه شیخ فضل الله میاید، میتونید وارد اتوبان تهران-کرج بشید و از اونجا به جاده وردیج برسید. البته جاده وردیج-واریش یه مسیر ۱۲ کیلومتریه که به روستای واریش هم میرسه. جاده وردیج آسفالته، اما چون پیچوخمهای زیادی داره و مخصوصاً توی فصلهای سرد و بارونی، ممکنه خطرناک بشه. برای همین، اگر زمستون میرید، حتما مراقب باشید و تجهیزات ایمنی همراه داشته باشید.
تاریخچه روستای وردیج
روستای وردیج یکی از قدیمی ترین روستاهای اطراف تهرانه که تاریخش به دوران قبل از اسلام برمیگرده. چیزی حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون سال! این روستا تو دل کوهها قرار داره و صخرههاش هم خودشون گواهی بر قدمت تاریخی و زمینشناسی منطقه هستن. وقتی به این روستا میری، از دل یک جاده کوهستانی با مناظر فوقالعاده و دلباز رد میشی که یه جورایی تو رو میبره به یه دنیای دیگه. این منطقه به دلیل موقعیت استراتژیکش همیشه به عنوان پناهگاه و مکان من برای مردم و حتی حکام دورانهای مختلف بود. تو دوره قاجار هم، وردیج به خاطر هوای خنک و مناظر زیباش محل استراحت شاهزادگان و بزرگان شده بود.
بهترین زمان سفر به روستا وردیج تهران
بهترین زمان واسه سفر به وردیج از اواسط بهار تا اوایل پاییزه. تو بهار، روستا یه بهشت سبزه، پر از گل و شکوفههای خوشبو و رودخونههای پرآب که جون میده واسه قدم زدن و عکس گرفتن. تابستوناش هم اونقدر خنکه که کلی تهرانی برای فرار از گرما راهی اینجا میشن. تو پاییز هم هوا یه کم سرد میشه، ولی طبیعت با رنگای گرم و پاییزیاش جذابیت خاصی داره. اما زمستونش یه ماجرای متفاوت داره؛ بارش برف سنگین مسیر رو میبنده و فقط افرادی که عاشق کوه و برف هستن، میتونن از طبیعت این منطقه لذت ببرن.
اقامت در روستای وردیج
روستای وردیج گزینههای اقامتی مختلفی برای گردشگران داره. اگه دنبال حس خوب کمپینگ هستید، میتونید چادر بزنید و زیر ستارهها بخوابید یا اینکه یه خونه سنتی محلی رو اجاره کنید و از حال و هوای بومگردی لذت ببرید. بومگردیهای این منطقه مثل چشمهساران و کوهپایه حسابی معرف حضور هستن و میتونن تجربهای متفاوت و خاص براتون بسازن. اما اگه بخواید از هتل هم استفاده کنید، هتلهای سبککوه و کوهستان گزینههای خوبی برای اقامت راحت هستن. راستی، باید این رو هم بگم که روستای وردیج بیشتر به عنوان یک مقصد یکروزه شناخته میشه. به خاطر اینکه اهالی روستا زیاد با مسافرها ارتباط برقرار نمیکنن، به همین دلیل امکانات اقامتی خیلی خاصی برای موندن شب ندارید. البته منازل روستای وردیج خصوصی هستن و اهل روستا از اجاره دادن خونههاشون خبری نیست. درسته که اینجا برق و تلفن ثابت دارن، اما آنتن دهی تلفن همراه چندان تعریفی نداره.
بیشتر بخوانید: رودخانه جاجرود
جاهای دیدنی روستای وردیج
ارواح سنگی
یکی از دلایلی که این منطقه رو معروف کرده، وجود «دامنه ارواح سنگی» هست؛ یه جایی که انگار از دل یه داستان علمیتخیلی بیرون اومده! وقتی از جاده وردیج-واریش رد بشی و حدود ۱۵ دقیقه (حدود ۶ کیلومتر) رانندگی کنی، میرسی به یه منطقه پر از سنگها و صخرههای عجیب و غریب. این سنگها شکلهایی شبیه به بدن و سر حیوانات دارن و یه حالت مرموز به منطقه دادهان. بعضیها حتی براشون داستان و شایعه هم ساختن که این سنگها جادوییان یا اتفاق خاصی اونجا افتاده. محلیها به این صخرهها «آدمک جیان» میگن و هر کی یه داستانی پشت این اسم میبافه.
آبشار لت مال
آبشارهای «لت مال» که توی کوههای اطراف وردیج قرار دارن، یه منظره حسابی دیدنی رو تو فصل بهار برات رقم میزنن. این آبشارها از سه بخش تشکیل شدن؛ یکی بزرگ و دوتا کوچیکتر. بلندترینشون ۳۵ متر ارتفاع داره و اون دوتای دیگه هم حدود پنج متر. حالا قشنگی ماجرا اینه که آبشار اصلی بهصورت پلکانی از روی سنگها میریزه و یه صدای دلنشین از برخورد آب با سنگها درست میکنه که اصلاً نمیتونی ازش دل بکنی.
اسم «لت مال» هم داستان داره! توی زبان محلی «لت» یعنی سنگ و «مال» هم به معنی مالیده شدنه. دلیل این اسمگذاری هم همینه که آب این آبشارها روی سنگها پخش میشه و یه حالت خاص و متفاوت درست میکنه. برای اینکه به این آبشارها برسی، باید یه کوچولو پیادهروی کنی. بعد از رد کردن مجتمع معلم، باید بزنی به دل دره و یه ساعت پیادهروی کنی. اولین چیزی که میبینی آبشار کوچیکتر پنجمتریه، ولی وقتی جلوتر بری به اون آبشارای بزرگتر و اصلی میرسی که واقعاً نفسگیرن. تازه، وقتی آب رودخونه فصلی که کنار آبشارهاست توی اواخر زمستون و بهار پر آب میشه، این منظرهها چند برابر زیباتر میشن!
امامزاده بی بی زرین قمر
یکی از جاهای معروف این منطقه، امامزاده بیبی زرین قمره که بین گردشگرا و کوهنوردا حسابی شناختهشده است. وقتی بری اونجا، دو تا اتاق تو امامزاده هست که یکی از اونها مقبرهی بیبی زرین قمره و اون یکی هم یه جور استراحتگاه واسه کوهنوردای خسته. حتی یه آشپزخونه کوچیک هم داره که کوهنوردا میتونن ازش استفاده کنن. اگه تعطیلات یا آخر هفته به اونجا سر بزنی، امکاناتی مثل سرویس بهداشتی هم پیدا میکنی که خیلی به کار میاد.
جاهای دیدنی اطراف روستای وردیج
کوههای پهنه حصار
اینجا یه جورایی بهشت کوهنورداست! قلههای البرز مرکزی تو این منطقه هم منتظرتن که بری فتحشون کنی. ارتفاعات پهنه حصار که تو بخش کن و حدود ۷۰ کیلومتری وردیج قرار داره، با ارتفاع ۳۳۷۵ متر از سطح دریا، همیشه برفیه و حسابی برای کوهنوردای حرفهای جذابه. تو مسیر کوهنوردی، چشمههای پرآب زیادی هست که یه آبشار معروف به اسم سنگان هم از این چشمهها جاری میشه. این رشتهکوهها از شمال به شهرستانک تو جاده چالوس میرسن، از غرب به روستای خور و جاده چالوس، از شرق هم میخورن به سنگان و جاده کن و سولقان، و از جنوب هم که به واریش و وردیج و در نهایت وردآورد میرسن. بلندترین قله این رشته کوه، قله «پهنه حصار» ـ یا همون «پهنه سار» که به «پشته بند» و «گندم چال» هم معروفه. یه قله دیگه هم به اسم «چشمه شاهی» هست که تو بخش جنوبی منطقه قرار گرفته. فاصله این دو قله رو یه دشت زیبا به اسم پهنه حصار پر کرده.
حالا مسیر رفتن به پهنه حصار چطوره؟ این مسیر از روستای واریش شروع میشه و با یه شیب ملایم ادامه پیدا میکنه. این خیابون رو به یاد یکی از خلبانای نیروی هوایی ارتش به نام «مسیح الله محمد» که تو جنگ تحمیلی شهید شد، اسمگذاری کردن. وقتی تو این جاده قدم بزنی، علاوه بر هوای فوقالعاده تمیز و طبیعت بکر، میتونی با یه پیادهروی دلچسب برسی به دشت پهنه حصار که خودش یه جای رویایی واسه طبیعتگردی و کوهنوردیه.
روستای واریش
روستای واریش که فقط ۵ کیلومتر با وردیج فاصله داره، با کوههای سبز و چشمههای زلال، یه جای فوقالعاده برای پیادهروی و لذت بردن از طبیعت بکر و آرامشه. اگه اهل کوهنوردی باشی، کلی مسیر خفن برای گشتن و کشف کردن داری.
روستای سنگان
روستای سنگان که یه ۱۵ کیلومتری از وردیج فاصله داره، با آبشارهای زیباش و مناظر کوهستانیاش خیلی محبوبه، مخصوصاً برای کسایی که دنبال هوای تازه و صدای آب خنک میگردن. آبشار سنگان یکی از اون جاهاییه که باید حتماً ببینیش؛ حس فوقالعادهای بهت میده که انگار وسط یه تیکه از بهشت وایسادی. تو این روستاها میتونی آرامش واقعی طبیعت رو حس کنی و از دود و دم شهر خلاص بشی.
بقیه جاذبه های گردشگری که نزدیک این روستا قرار گرفتن رو میتونی توی جدول زیر ببینی.
نام مکان | فاصله (کیلومتر) |
---|---|
پارک آبشار تهران | 6.3 KM |
ایران مال | 6.7 KM |
کوه پورا | 6.8 KM |
آبشار کندر | 6.9 KM |
امامزاده عبدالله کندر | 7 KM |
باغ گیاه شناسی تهران | 7.9 KM |
دشت لاله کندر | 8 KM |
دره کن سولقان | 8 KM |
دریاچه چیتگر | 8.2 KM |
پارک جنگلی چیتگر | 9.2 KM |
آبشار خور | 9.9 KM |
پارک جنگلی کوهسار | 10.6 KM |
موزه خودروهای تاریخی ایران تهران | 11.6 KM |
سوالات متداول
روستای وردیج کجای تهران است؟
در منطقه ۲۲ و بخش غربی آن
قدمت روستای وردیج چقدر است؟
بالای 30، 40 میلیون سال
چجوری بریم روستای وردیج؟
باید از اتوبان تهران-کرج بری. وقتی به محدوده وردآورد رسیدی، از بزرگراه خارج شو و مستقیم وارد جاده وردیج و واریش بشی.