بهار که میشه همه عاشق سفر میشن. همه راهی جاده ها میشن که برن یه عالمه گل و بلبل ببینن. تو این فصل همه جا پر از آدمه و حسابی شلوغه. ما تو این مقاله میخوایم بهترین شهر ایران برای مسافرت در بهار رو بهتون معرفی کنیم که هم بهتون خوش بگذره و هم از دیدن طبیعت لذت ببرید.
زیباترین استان بهاری ایران
از نظر مردم، لرستان قشنگ ترین استان ایران توی فصل بهار است. این استان توی بهار از همه جا قشنگ تره. فکر کن، از بین همه استان های خوشگل ایران، لرستان بشه اول! بهار که میشه، لرستان پر میشه از گل و سبزه و یه عالمه آبشار و دشت و دمن. خلاصه که یه جای فوقالعاده ایه برای مسافرت و حال و هوای آدم رو حسابی عوض می کنه.
دیدنیهای لرستان در بهار
لرستان یه آب و هوای چهار فصل داره، ولی بهار یه چیز دیگه ست! از فروردین تا اواخر اردیبهشت، هوا عالیه و نه خبری از گرمای طاقت فرسای تابستونه و نه سرمای استخوانسوز زمستون. تو این فصل، همه جا سرسبزه و پر از گل و بلبل.
قلعه فلک الافلاک
قلعه فلکالافلاک یه جای باحاله تو خرم آباد که یه رودخونه خوشگل از کنارش رد میشه و باعث شده حسابی سرسبز و با طراوت باشه. اگه دنبال یه جای باحال برای گشت و گذار میگردی، این قلعه رو حتماً تو لیستت بذار. راستی، برای رسیدن به قلعه باید بری خیابون امام خمینی خرمآباد. یه کم که بری، قلعه رو روبروی خودت میبینی. قبلاً بهش میگفتن دژ شاپورخواست یا قلعه ۱۲برجی. این قلعه رو ساسانیها چند صد سال پیش ساختن تا پادشاهها و حاکمها از توش بتونن از قلمروشون محافظت کنن. قلعه فلک الافلاک روی یه تپه بلند تو شهر ساخته شده و از سنگ، آجر، خشت، گچ و آهک درستش کردن. مساحت این قلعه 5300 مترمربعه و از مهمترین جاذبههای گردشگری خرمآباد محسوب میشه. یه نکته جالب اینه که قلعه فلک الافلاک توی مسیرهای مهم بین فلات مرکزی ایران با جنوب و غرب کشور قرار داره و به همین خاطر توی طول تاریخ خیلی مهم بوده.
دریاچه کیو
دریاچه کیو تو خرمآباد قرار داره. بهار که میشه، انگار یه عالمه یخ بذارن تو دریاچه، انقدر خنکه که شبها یه هوایی میشه که دلت یه لباس گرم میخواد. تابستونش خوبه، نه از اون گرماهای طاقتفرسا خبریه، نه از سرما. البته اگه گرما اذیتت میکنه، ظهر به بعد برو که خنکتره. پاییز و زمستون که دیگه حسابی سرد میشه و بارون هم که ول کن نیست.
محلیا به این دریاچه کیاوو می گن. اسمش رو از رنگ آبش برداشتن، یه آبی تیره و قشنگ که انگار ته دریاچه رو میتونی توش ببینی. اسم دیگه دریاچه “کیو” هست که معنی “آبی تیره” میده.این دریاچه یه جاذبه طبیعی خیلی قشنگه. توی فصل پرآبی، رنگ آبش به تیرهترین حالت خودش میرسه و یه تابلوی نقاشی واقعی میشه. عمق دریاچه هم جاهای مختلف فرق میکنه، از 3 متر تا 7 متر میتونه باشه.کیاوو 7 هکتار وسعت داره و یه دریاچه طبیعی محسوب میشه. آبش از چشمههای کف دریاچه، چشمههای مخمل کوه و چشمه گلستان تامین میشه. از تهران تا این دریاچه حدود 484 کیلومتر راهه.
آبشار بیشه
بیشه یه آبشار توپ تو لرستانه که تو یه منطقه کوهستانی باحال، توی دامنههای زاگرس جا خوش کرده. این آبشار تو دوروده. دورود از یه طرف با سربند و از یه طرف دیگه با بروجرد همسایه اس. از شرق به ازنا میرسه، از جنوب به الیگودرز میره و از غرب به خرمآباد میخوره. این آبشار یه جاذبه طبیعی تو لرستانه که تو اسفند 87 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده. این آبشار از چند تا آبشار کوچیک درست شده که از بین کوه و درختا پایین می ریزه و آخرش می ریزه تو رودخونه سزار. ارتفاع آبشار تا جایی که به زمین می خوره 48 متره و تا برسه به رودخونه 10 متر دیگه هم پایین میاد. پهنای بالای آبشار هم 20 متره.
آبشار نوژیان
نوژیان یه آبشار خفن ۹۵ متری توی خرم آباده که از همه آبشارهای لرستان بلندتره. دور و برش پر از کوهه و یه عالمه گیاه دارویی داره که میتونی بچینی و ببری. اگه اهل کوهنوردی هستی، برو بالای کوه تاف و از اونجا یه عالمه عکس خوشگل بگیر. یه جنگل قشنگ هم بالای کوه منتظره که بری توش گشت بزنی. آب آبشار نوژیان توی رودخونهی سزار میریزه. یادت باشه که توی این رودخونه شنا نکنی چون خیلی عمیقه و امکانات نجات غریق هم نداره. بهترین موقع برای دیدن نوژیان بهار و تابستانه. توی این فصلها هوا عالیه و آبشار هم پرآبه. البته اگه بارندگی کم باشه، ممکنه آبش کم بشه. تو منطقهی آبشار نوژیان هیچی امکانات رفاهی نیست، پس باید چادر بزنی و بری کمپینگ. یادت باشه که وسایل لازم برای کوهنوردی و شب مانی رو با خودت ببری. ممکنه شبها توی این منطقه حیوونای وحشی ببینین، پس بهتره تنها نرین. آب چشمهها ممکنه سالم به نظر برسه، ولی احتیاط شرط عقله و بهتره آب معدنی با خودت ببری.
دره خزینه
به دره خزینه که میرسی خیالت راحته، چون بازدیدش رایگانه و میتونی با خیال راحت از پیچ نعل اسبی که مثل یه نقاشی میمونه لذت ببری. قدرت طبیعت رو توی این دره میشه حس کرد، یه دره عمیق که شبیه نعل اسب خم شده و یه صخره وسطش قرار گرفته که رود سیمره دورش میچرخه.
اگه اهل کوهنوردی و صخرهنوردی هستی، بعد از پیچ نعل اسبی میتونی حسابی از کوه و صخره لذت ببری. فقط یادت باشه لباس گرم برداری، چون حتی توی تابستون هم هوا توی دره سرده. یه پل معلق هم توی این دره بود که دو تا استان رو به هم وصل میکرد و بیشتر از 100 متر طول داشت، ولی متاسفانه خراب شده. این پل 85 متر ارتفاع داشت و یه هیجان خاص به آدم میداد که از روش رد میشد و رود سیمره رو زیر پاش میدید. حالا که پل نیست، باز هم دره خزینه یه عالمه زیبایی داره که ارزش دیدن داره. یه جای عالی برای یه آخر هفته تو بهار!